شاید جالب باشد بدانید که حدود 80 درصد از الماس استخراح شده از معادن در سطح جهان کاربرد صنعتی دارد و تنها 20 درصد از آن صرف ساخت جواهرو زیور الات میشود و به جواهر فروشی ها راه پیدا میکنند .الماس با فرمول شیمیایی C دارای ساختار مکعبی است دانه های متبلور کربن تحت فشار و دمای بالا در عمق زمین به الماس تبدیل میشوندامروزه بزگترین معادن الماس در افریقا قرار دارد . این ماده به عنوان سخت ترین ماده هم در مقیاس mohz و هم در مقیاس Vickers شناخته شده است .ضریب سختی آن در مقیاس MOHZ برابر 10 میباشد .
بخشی از الماس های استخراجی به دلیل عدم رنگ ،شفافیت و درصد خلوص کافی کاربردی به عنوان جواهر پیدا نمیکنند و در واقع برای مصارف صنعتی استفاده میشوند.بسته به صنعتی که در آن از الماس استفاده میشود شکل ظاهری آن ممکن است به صورت یک قطعه کامل یا پودر شده مورد استفاده قرار میگیرد .برش دادن این ماده با درجه سختی بالا به علم و مهارت بالایی نیاز دارد .
از نوع پودری الماس به عنوان یک ساینده بسیار قوی superabrasive استفاده میشود .برای پولیش دادن و برش موادی با درجه سختی بالا یا شکننده میتوان از پودر الماس استفاده کرد اما برای موادی که درجه سختی متوسط یا پایین دارند استفاده از الماس به منظور پولیش دادن یا برش ممکن است روی سطح مواد خراش ایجاد کرده یا برش بخورد و باعث صدمه به سطح این مواد بشود.
از دیگر کاربردهای پودر الماس میتوان به ترمیم خراش های ایجاد شده روی شیشه اتومبیل ها ،بازگردانی درخشش عتیقه جات ،پولش دادن قطعات الماس اشاره کرد.
پودر کردن الماس با این درجه سختی عملا تا مقیاس پودر امکان پذیر نیست .اما با استفاده از روش میکرونیزیشن آن را به صورت پودر در میاورند در این فرایند با استفاده از یک سیال یا گاز خالص سنگ الماس را به حالت پودر در می اورند.محصول تولید شده ذرات بسیار ریز هم اندازه پودر الماس خواهد بود .پودر الماس بر اساس اندازه قطر ذرات که از 25 تا 50 میکرون متغیر است درجه بندی میشوند .اگر پودر الماس دارای ذرات با اندازه و درجه مشخصی نباشد در هنگام پولیش دادن میتواند روی سطح خراش ایجاد کند.
به طور طبیعی الماس با اعمال فشار و دمای زیاد به کربن در اعماق زمین تولید میشود اما این فرایند زمان زیادی نیاز دارد. اما میتوان در ازمایشگاه طی دو فرایند کوتاهتر الماس تولید کرد .با ایجاد شرلیط دما و فشار بالادر حالی که فرایند رسوب گیری بخار شیمیایی (CVD: Chemical Vapor Deposition)در این فرایند با ازاد گذاشتن اتم های کربن برای تولید الماس به انها اجازه داده میشود که به هم ملحق شوند.این تکنیک اولین بار در سال 1950 کشف شد